Na de arrestatie van Jasper S. was de verbazing algemeen. Zo’n gewone man. En dan een moordenaar, hoe bestaat het. Iemand naast wie je naar het voetballen staat te kijken, iemand op wie je even moet wachten bij de kassa, iemand die net voordat jij aan de beurt bent over een hoer in Groningen is gegaan. Goed dat ‘zo iemand’ is opgepakt. Na een moord die als het om de publiciteit gaat zijn weerga niet heeft gekend. Nooit uit het nieuws weg geweest. Het heeft vast geholpen om de dader te pakken te krijgen.
Maar hoe zit het met ‘It Ikeboerke’?
Want in deze omgeving is het nog steeds mogelijk dat een moordenaar zijn auto naast die van jou parkeert, naast je in de kerkbank aanschuift, zijn kinderen met die van jou naar school brengt. Het gaat over degene die de dood van Reinder Lulofs in 1996 op zijn geweten heeft. Die loopt nog steeds vrij rond. Of lopen, want meerdere daders kan ook. Het is een zaak die nauwelijks aandacht heeft gekregen, zeker niet als je het vergelijkt met de zaak Vaatstra. Wat wil je ook: een oude boer, omgekomen in zijn brandende boerderij na een misdrijf. Geen DNA, bejaard, dat spreekt toch een stuk minder aan. Nee, voor Reinder Lulofs geen stille tochten, toespraken van burgemeesters, Peter R. de Vries voor een obligate flutmening. De kans dat deze zaak wordt opgelost is daarmee een stuk kleiner. Fijn voor de dader. Ik hoop maar dat die zo nu en dan nog eens wakker schrikt door het knagen van zijn geweten.
Nu ik toch bezig ben, een oproep kan geen kwaad, lijkt me. Het zou goed zijn wanneer de verantwoordelijke zich alsnog aangeeft, liever vandaag dan morgen. Toen was je ook een hele held, je hebt je lang genoeg gedeisd gehouden, dus laat maar eens zien wat je waard bent. Of durf je dat niet aan, meneer de dader?