In Amerika schijnt het een wijdverbreid fenomeen te zijn: de neprecensie, tenminste volgens een artikel in de Volkskrant. Schrijvers zijn nu eenmaal gebaat bij een positief oordeel over hun werk, terwijl de lezer zich graag laat leiden door een fijn oordeel over een boek. Dus probeert de schrijver positieve boekbesprekingen uit te lokken door bijvoorbeeld vrienden en kennissen te vragen zich juichend uit te laten over zijn of haar werk. In Amerika, waar anders, zijn er zelfs recensenten die op bestelling een positief oordeel leveren. Topper in dit verband is de voormalige bibliothecaresse Harriet Klausner die in nog geen tien jaar tijd zo’n slordige dertigduizend boeken van vier of vijf sterren voorzag, want aan negatieve recensies doet deze dame niet. Dat telt lekker aan!
Amazon, dat binnenkort ook in Nederland gaat opereren, heeft nu geprobeerd aan het verschijnsel neprecensies een eind te maken door recensies van familie of kennissen te weigeren of te verwijderen. Hoe Amazon dat voor elkaar wil boksen? Geen idee, want hoe moet Amazon ooit weten wie nu familie van wie is?
Natuurlijk vraag je je nu af hoe het op deze site geregeld is. Wel, ook hier wordt een positieve reactie op prijs gesteld. Tot nu toe geen negatieve reacties gehad en mocht dat wel zo zijn, dan plaats ik die gewoon, scheldpartijen en onfatsoenlijk taalgebruik daar gelaten. Op Boenda, waar ik mijn Nederlandstalige e-boeken verkoop, zit (nog?) geen sterretjesregeling, maar op Kobo, waarop ik net mijn werk heb geplaatst, wel. Dus ga je gang, zou ik zeggen.
Ten slotte nog een zeer recente boekbespreking over ‘Hoe blond je aap’: die is hier te vinden. Je mag zelf uitmaken of het een nepper is of juist niet.