Blogs

Alwer krityk, moat dat no écht? De Gysbert foar 2022 is amper út ’e startblokken, of dêr steane de roptoeters alwer oan ’e sydline te balten, fjouwer âld-winners noch wol.

Wy skriuwe 1975. Mei in farske beneaming oan de Ds. Griffijnskoalle yn ’e bûse setten wy ta op Kollumersweach. Der moast ommers in hûs útsocht wurde, sa’t master Wiersma ús te witten dien hie.

Ljouwert mei himsels graach foardwaan as City, of leaver noch as Capital City, dit sjoen de festivals dy’t yn ús haadstêd har basis fine.

'Myn column oer it belang fan literatuerpromoasje. Resultaat: fan sneon ôf mei ik elke tredde sneon fan 'e moanne by Omrop Fryslân oer Fryske boeken prate. Ik mei it sels ynfulle.

Yn ’e Ljouwerter fan 13 novimber skreau Martsje de Jong yn har twa-wyklikse column: 'Miskien kin de Omrop kultuer en literatuer in like struktureel plak jaan op radio en tv as fuotbal.

Hoe’t in lytse literatuer him ûnderskiedt fan gruttere (of fan harsels as ‘grutter’ beskôgjende) literatueren? Troch yn alles lyts te wêzen, tinkt my. En nee, dat bedoel ik net negatyf.

Dizze column soe oer Toon Hermans, Wim Sonneveld en Wim Kan gean kinne. Of, om it wat mear literêr te hâlden, oer Gerard Reve, Harry Mulisch en Willem Frederik Hermans. Allegear mis.

Yn ’e regel reagear ik net op opinystikken, mar troch in column fan Friduwyh Riemersma op Fers2 frege ik my ôf oft it net tiid

Troch de fraach oan Paul Theroux,  skriuwer fan ûnder oare in searje reisboeken, hoe’t er de rol fan in redakteur seach, liet ik ris yn my omgean wat ik dan antwurdzje soe.

Fan it Poalse regear kin in soad sein wurde, mar net dat se gjin ynteresse foar literatuer hat.