Elk nadeel hep ze voordeel, zo lezen we in JC 5:12-15. En dat is maar goed ook. Want laten we wel wezen, vrolijk word je niet van alle taferelen op en rond de voetbalvelden. Zo zapte ik gisteren langs een wedstrijd van Ajax tegen Molde, net als Ajax ook een soort van voetbalclub. De wedstrijd, bestaande uit 22 wanhopig tegen een alle kanten uit vliegende bal trappende jongemannen, werd gespeeld in een soort van kelder, met kreten van het schaarse publiek hol en mistroostig op de achtergrond.
Treurig, net als de ondergang van voorbeeldclub Twenthe, of clubs waar je de camera’s beter op de strijd in de bestuurskamers kunt richten dan op het veld waar verder toch niets te beleven valt. Of op bondscoaches die de meest talentvolle voetballers over het net naar Marokko laten vliegen. Die Ziyech is trouwens een lichtpuntje. Lekker stoïcijns, gaat z’n eigen gang en gelijk heeft ie.
Intussen durven elders topofficials hun land niet meer uit, bang als ze zijn te worden uitgeleverd aan Amerika. Zelfs Blatter (en in zijn kielzog Blatter II, want zo mag je Platini wel omschrijven) moet inmiddels vrezen voor zijn hachje. Geld en macht, daar draait het om, hoeveel beschamender kan het zijn.
Maar nu het voordeel van al die corruptie, machtsspelletjes en zakkenvullerij. De NPO kon daardoor de uitzendrechten van Europees voetbal niet meer ophoesten. Is dat goed nieuws? Zeker. Daarmee zijn de kijkcijfers namelijk totaal ingezakt. En daar moet iets aan worden gedaan. Dus wat kregen we gisteravond, geheel spontaan en zo live als het maar kon, voorgeschoteld? Volleybal! Zomaar op prime-time. Een heerlijke wedstrijd van het nationale damesteam. Wat een enthousiasme, wat een inzet. Meteen waande ik me in de tijd toen ik zelf nog fanatiek speelde, de tijden van DVC Dokkum, Martje de Vries, Jan Posthuma, de gouden medaile op de Spelen van 1996, een van mooiste wedstrijden ooit.
Als deze trend doorzet, gaan we nog mooie tijden tegemoet. En Nederland won ook nog. Van Polen. Op naar de halve finale!