Oorpluim en neusgewas

16 september 2016

Groot nieuws uit het Amerikaanse verkiezingscircus: Donald Trump heeft voor de spiegel gestaan! Dat deed ie naar aanleiding van de gezondheid die aldaar is uitgebroken sinds Hillary Clinton niet goed werd. Wat ik trouwens ook zou worden met een tegenstrever als Trump, maar dat is nu even bijzaak. Het gaat erom dat de man bepaald vrolijk werd van zijn eigen aanblik. Vandaar dat ik vanmorgen ook maar eens hoopvol voor de spiegel ben gaan staan om eens te kijken of ik dezelfde opbeurende ervaring kon opwekken. Voor de zekerheid heb ik me helemaal uitgekleed om geen gelegenheid onbenut te laten: geluk zit met het klimmen der jaren nu eenmaal in in steeds kleinere hoekjes. Om maar met de conclusie naast de boter te vallen: ik zag gewoon een man van vierenzestig.

Het eerste wat me steeds weer opvalt als ik mezelf onder de loep neem is de groeispurt die mijn haar heeft ingezet op plekken waar dat anders niet het geval was. Zo staken er vanmorgen weer eens van die borstelige haartjes uit mijn wenkbrauwen. Meteen de pincet gepakt, iets waarmee ik ben begonnen sinds we jaren geleden op school een cursusleider (een of andere vage verbetering van een probleem dat niet bestond) hadden met een uit de hand gelopen wenkbrauwgebeuren. Ik kon m’n ogen er maar niet vanaf krijgen, verschrikkelijk. Zullen we hem ten afscheid een schaartje geven? was iets wat we toentertijd serieus overwogen. Sinds die tijd ben ik ook scherp op mijn neusgewas, want ook dat vind ik geen gezicht, evenals de oorpluimen die je overal ziet als je erop gaat letten, om over de rest maar te zwijgen.

Ik zag dus gewoon wat ik ben en dat is bepaald niet meer wat ik was, ik ben zelfs twee centimeter gekrompen! Vandaar dat ik wel opkeek van de prettige aanblik die The Donald meende te ontwaren. Want de man is nog weer een flink stukkie ouder dan ik ben. Bovendien mankeert hem niets, als ik tenminste zijn ‘lijfarts’ (dezelfde die Michael Jackson uit de tijd hielp?) mag geloven. Ik denk toch dat ik zijn zorgverzekering maar eens ga bellen, want die schijnen tegenwoordig vrije toegang tot een ieders dossier te hebben. Wedden dat daar een man van zeventig met een veel te grote mond uit komt? En dat zal niet het enige probleem zijn, want als een ouwe kerel van die leeftijd meent iemand van vijfendertig te zien, zoals hij gisteren beweerde, dan spoort het ook tússen de oren niet meer helemaal.