Softies

Bacau, een middelgrote stad in Roemenië, wordt ook wel ‘Skim City’ genoemd. Die bijnaam geeft precies aan waar veel inwoners in zijn gespecialiseerd: het skimmen van geldautomaten. In Nederland welteverstaan.
Dat we geliefd zijn bij lieden die tuk op makkelijk te verdienen geld zijn, is een waarheid die zich met steeds meer nadruk aandient. We werden maar weer eens met de neus op de feitjes gedrukt toen duidelijk werd dat een aantal ROC’s wat al enthousiast in de Haagse subsidiepotten had zitten graaien, subsidies die waren bedoeld om Polen te laten integreren. Zoiets. Met taallessen van likmevestje.
De onthulling van al die nepopleidingen vroegen natuurlijk om een ferme reactie uit Den Haag. En die kwam er dan ook. Zo mochten we van SP-Kamerlid Paul Ulenbelt (what’s in a name) vernemen dat hij ‘verontrust’ was. Hij wilde ‘namen en rugnummers’ van de frauderende bedrijven, en wel meteen. Natuurlijk moest ‘de onderste steen boven’, gevolgd door, hoe kan het ook anders, ‘een parlementair onderzoek’.
Tweede Kamerlid Helma Neppérus (alweer: what’s in a name) van de VVD deed er onvervaard een schepje bovenop: ze was ‘geschokt’, een state of mind die we in Den Haag geregeld aantreffen en dan vooral bij de VVD, een partij die zo langzamerhand een bedenkelijke reputatie op het lijstje van frauderende politici begint op te bouwen.
Intussen kun je je afvragen of we zo langzamerhand niet eens wakker moeten worden. Want waarom overkomt dit lulletje rozenwater Nederland de laatste tijd steeds vaker? Het antwoord komt ook nu uit Roemenië. ‘Jullie zijn gewoon te soft. Het lijkt wel of jullie zeggen: kom langs en beroof ons,’ aldus het hoofd van de misdaadbestrijding die voor dergelijke duidelijke taal vast geen zwaar gesubsidieerde integratiecursus heeft gevolgd.