Blogs

‘De takomst fan de Fryske literatuer stiet op it spul’, kenne jo dy útdrukking? Ik seach him ferline wike foarbykommen op Omrop Fryslân wylst ik der hielendal net op rekkene hie.

Vandaag spreek ik je toe vanuit een parallel universum.

It stiet ús allegear noch helder by: Epke Zonderland dy’t op magistrale wize Olympys turngoud wûn. Hy wie de bêste en wa wit, is er dat straks wer. Teminsten as er meidwaan kin.

Ik zal het maar eerlijk bekennen, ik ben de laatste weken verslaafd aan V&D. Zoals het hoort bij een heuse verslaving, móét ik ernaartoe, door weer & wind als het niet anders kan.

Wannear’t sels Bekende Friezen lykas okkerdeis ien fan ús troubadours al fia Feestboek witte litte dat se by it oankommende referindum oer it assosjaasjeferdrach mei Oekraïne tsjin stimme sille, wê

Ophef, ook zoiets. Heeft te maken met verkeerde keelgaten, waarin zomaar van alles en nog wat kan schieten. Gebeurt bij mij ook regelmatig, geef ik meteen toe. Vooral als  het om ophef gaat.

Opgean, blinke en fersinke, dat is sa’n bytsje it libben yn it koart. De hiele syklus is goed te folgjen by de kringloop. Ha de bern de fuotsjes ûnder it gat? Fuort mei dy tafelstoel.

Vandaag even tijd voor wat reclame, moet kunnen.

Hoe’t ik der ek mei rekkene, likegoed muoide it my om te fernimmen dat Auck Peanstra stoarn is.

Net als iedereen heb ik ook mijn favorieten, zowel op literair als muzikaal gebied. In de roman Het tumult van de tijd komen twee daarvan samen.