Blogs

Ik bliuw mar wat reklame meitsjen foar Fryske jeugdboeken. As earste boek soe ik ‘De Kening fan Juster’ fan Paul van Dijk besprekke wolle.

Zal ik nou origineel beginnen met de verzuchting ‘De Jaren Gaan Steeds Sneller Voorbij’ of toch maar niet? Het laatste dus, want 2013 duurde even lang als de voorgaande jaren.

Een van de belangrijkste en meest interessante popartiesten uit het laatste kwart van de vorige eeuw, zo kan je Joe Jackson gerust omschrijven. Een van mijn favoriete artiesten, dat ook.

Sinds Sjöwall & Wahlöö in de periode 1965-1975 hun onvergetelijke en niet te evenaren serie detectives over de fameuze Martin Beck schreven is het me niet gelukt een thriller uit te lezen.

WPG Uitgevers reorganiseert, zo las ik onlangs in de Volkskrant. Met daarbij een rake reportage over het hoe en waarom. Oftewel de teloorgang van de boekenbranche in een notendop.

Fan de pear jeugdboeken dy’t de ôfrûne pear jier ferskynd binne, foelen my twa boeken op.

Stel dat we de kans op een overstroming zouden kunnen halveren, zouden we dat dan ook doen? Natuurlijk, zou je denken. En dat is verklaarbaar.

In elke klas heb je ze wel, kinderen die geen idee hebben hoe je eigenlijk vriendjes moet maken. Fredje was zo’n kind. En daarom deed hij zijn stinkende best.

Boeken over de Tweede Wereldoorlog zijn er meer dan genoeg en ik heb er dan ook heel wat gelezen.

Hoe krijst it as regionaal skriuwer foar elkoar en skoar ek bûten de provinsjegrinzen? Is dêr in resept foar?