Blogs

Mar leafst in healjier hat Einum mei In kop as in Almenak en Littenser merke nominearre west foar de Gysbert 2015.

Stel, ik zit in de trein naar Groningen. Vlakbij de wc, altijd handig. Loopt er iemand van zuidelijke oorsprong door het gangpad. Zeult een scheepskoffer achter zich aan.

Sjieuwe Borger syn wurk spilet him ôf tsjin in eigentiidse achtergrûn. Mei Eksamenjier is dat net oars.

Achte hear Akker,

De gesusters Pasveer bellen op mei de fraach om even del te kommen. No ja, ien fan beide, want Hendrikje en Geertruida kin ik noch altyd min útinoar hâlde. Se hiene in ferrassing.

Daar zit je dan. Tegenover een verslaggever. Hij met de vragen, jij met de mond vol tanden. Of het nu om voetballers gaat of politici, iedereen doet mediatraining. Maar schrijvers?

Elke skriuwer krijt it wolris te hearren, sa fan, hast in boek skreaun en dêrmei wat ôflevere dat oer dyn grêf hinne fan belang bliuwt oant yn alle ivichheden, amen.

Mocht ik al iets met de Wadden hebben, dan zijn het hoogstens de potjes Waddenmosterd en Waddenzout in de keukenkast.

Om’t Friezen no ienris ôfstamme fan hottefilers dy’t fan de eigen terp ôf oaren de kop yn mepten mei kneppels fan drûge kowestront, is it net frjemd dat der út en troch in nije leat oan de stamme û

Mocht iemand het bestaan nog eens terug te denken aan de laatstgespeelde Nederland-Turkije, dan zal het vast niet zijn vanwege het hoge speelpeil.