De invaller

De invaller

We schrijven 1982, de zomervakantie komt in zicht. Er wordt gevochten om de Falklands, de Koude Oorlog bereikt een nieuw dieptepunt en Van Agt bezuinigt zich een slag in de rondte. Tegen dat decor sleept Marcus Ligthart zich van de ene naar de andere school. Net wil hij ermee ophouden of hij krijgt een tijdelijke baan aangeboden op een school in de Friese Wouden.

Algauw komt Marcus erachter dat de lieflijkheid van het dorp maar schijn is en dat het team waarin hij terechtkomt van tegenstellingen aan elkaar hangt. De hoogste klas is een bron van onrust, hij weet zich amper staande te houden. Al is er één meisje dat indruk op hem maakt, meer dan goed voor hem is. En waar is juf Lin precies op uit? Dat en meer wordt duidelijk tijdens het traditionele hoogtepunt van het schooljaar: het kampeerreisje naar Ameland.

De Invaller is het verslag van een zoektocht door het labyrinth dat het leven is, een boek vol ongemak, met een slot dat de uitweg biedt die Marcus zoekt.

Beschikbaarheid (Leaver de Fryske ferzje? Sjoch fierderop yn dizze bibliografy)

De invaller

Preview

Het hoofd stelde zich voor als Kersting, een toepasselijke naam voor iemand die leiding geeft aan een christelijke school. Het viel nog niet eens mee het bokje in de man te negeren, dit vanwege zijn slordig getrimde en vergeelde sik. Hij geeft les aan een combinatie, in het lokaal naast het mijne, van daaruit houdt hij een oogje in het zeil, wat ik trouwens ook zou doen als ik hem was.

Vanmorgen zat Richard vlak bij de deur nietsvermoedend op zijn stoeltje te wippen toen Kersting opeens achter hem opdook. In een flitsende beweging trok hij het kind zonder hem te laten vallen achterover, daarna zette hij hem recht. De jongen schrok zich te pletter, en hij was de enige niet.

Van je échte meester moet je toch ook netjes zitten? Zo gaat de vloerbedekking kapot, dat weet je toch, siste hij tegen het arme kind terwijl hij beschuldigend op de putjes bij de poten wees. Meteen daarop keek hij me veelbetekenend aan: daar moet je op letten, zulke dingen mag je niet accepteren.